De middelgrote crossover Honda Pilot van de eerste generatie werd in 2002 door het Japanse bedrijf geïntroduceerd en werd speciaal gemaakt voor de Amerikaanse markt, waar hij zo succesvol was dat hij in Europa op de markt kwam.
In 2006 onderging de "Pilot" een restyling, waardoor hij veranderingen in het exterieur en interieur onderging, waarna hij tot 2008 werd geproduceerd - toen maakte de tweede generatie auto zijn debuut.
De "eerste" Pilot is een middelgrote crossover met een brute uitstraling. De buitenafmetingen van de carrosserie zijn vrij solide: 4775 mm lang, 1793 mm hoog en 1963 mm breed. Tussen de assen van de Japanse "schurk" zijn er 2700 mm, en van de bodem tot het wegdek (speling) - 203 mm. In rijklare toestand weegt de auto 2 ton en het brutogewicht is meer dan 2,6 ton.
De Honda Pilot-crossover van de eerste generatie was uitgerust met slechts één motor: een atmosferische V6 op benzine, die 240 pk en een koppel van 328 Nm ontwikkelt. Een 5-bands "automatische" en vierwielaangedreven transmissie VTM-4 helpt de motor bij zijn moeilijke taak (het proces wordt elektronisch geregeld en alle stuwkracht wordt overgebracht op de voorwielen, maar in het geval van slippende achterwielen, tot 50% van het koppel daarop kan worden gericht).
De zware cross-over is begiftigd met een goede dynamiek: de acceleratie van 0 naar 100 km / u duurt 10,5 seconden en de maximale capaciteiten zijn 190 km / u. In de stedelijke reismodus besteedt de "Pilot" 13,8 liter brandstof per 100 kilometer en op een snelweg in de voorsteden - 10,7 liter.
Het chassisontwerp van de "eerste" Honda Pilot wordt weergegeven door een volledig onafhankelijk circuit (MacPherson-veerpoten voor, complexe multi-link achter). Schijfremmen met ABS zorgen voor een effectieve vertraging van het voertuig.
De belangrijkste voordelen van de Japanse cross-over zijn het brute uiterlijk, een ruim interieur (8 zitplaatsen), volop mogelijkheden om de binnenruimte te transformeren, een krachtige motor, goede dynamiek, degelijke wegligging en structurele betrouwbaarheid.
Maar het was niet zonder gebreken - middelmatige geluidsisolatie in het gebied van de wielkasten, harde kunststoffen in de interieurbekleding en niet de beste langlaufcapaciteiten.
