De full-size zakelijke sedan Honda Legend werd voor het eerst geïntroduceerd in 1985. Zo besloot het Japanse bedrijf een directe concurrent van BMW en Mercedes-Benz op de markt te brengen. In 1987 werd de line-up uitgebreid met een versie met een tweedeurs coupé-carrosserie. De auto werd geproduceerd tot 1990, waarna hij werd vervangen door de tweede generatie Legend.
De "eerste" Honda Legend is een businessmodel dat verkrijgbaar was in sedan en tweedeurs coupé met vier zitplaatsen.
Afhankelijk van de carrosserieversie is de lengte van de auto van 4775 tot 4840 mm, de breedte van 1745 tot 1755 mm en de hoogte is 1375 mm. De sedan heeft 2760 mm tussen de assen en onder de bodem (speling) - 150 mm, voor de coupé zijn deze cijfers als volgt - respectievelijk 2705 en 145 mm. Indien uitgerust, weegt de auto 1320 tot 1430 kg.
De eerste generatie Honda Legend was uitgerust met drie zescilinder benzinemotoren met een V-vormige opstelling van cilinders. De eerste is een 2,0-liter "aanzuig"-motor die 145 pk en 171 Nm koppel produceert, de tweede is een 2,0-liter turbomotor, waarvan het vermogen 190 "paarden" en 241 Nm is, de derde is een 2,7-liter atmosferische eenheid met een capaciteit van 180 krachten, ontwikkelend 225 Nm.
De motoren werden gecombineerd met een handgeschakelde 5-versnellingsbak of 4-traps automaat, de aandrijving was uitsluitend voorwielaandrijving.
Op de "eerste" gebruikte Honda Legend onafhankelijke multi-link voor- en achtervering, uitgerust met stabilisatorstangen. De remmen op alle wielen zijn schijfremmen, en ze zijn ook aan de voorkant geventileerd.
De eerste generatie Honda Legend business sedan combineerde een competent ontwerp, moderne technologieën voor zijn tijd, evenals de uitgebreide ervaring van het bedrijf in het creëren van betrouwbare krachtbronnen die ontworpen zijn voor zware lasten.
Autobezitters merken een nauwkeurige besturing, een redelijk comfortabel interieur, goede technische uitrusting, krachtige motoren en acceptabele dynamiek.
Er waren ook nadelen - hoog brandstofverbruik, schokdempers zijn niet bestand tegen intensief gebruik op slechte wegen, waardoor de hendels en ophangingselementen breken.
